جداسازی میکروارگانیسم های هالوفیل و هالوتولرانت از دریاچه بختگان و اثر فاکتورهای فیزیکی -شیمیایی بر فراوانی آنها

دریاچة ناحیة حفاظت شدة بختگان، پناهگاه حیات وحش بوده و از نظر زیست محیطی و اکولوژیک اهمیت بسیار زیادی دارد. دریاچه مذکور از تنوع خاصی از نظر باکتری های هالوفیل و هالوتولرانت برخوردار است. طبق آزمایش های انجام شده، از بین شش جنس موجود در خانواده هالوباکتریاسه، چهار جنس هالوآرکولا، هالوباکتریم، هالوکوکوس و هالوفراکس جداسازی گردیدند. از بین جنس های جدا شده بیشترین تعداد مربوط به هالوباکتریم با میانگین 54 درصد و کمترین آن هالوفراکس با میانگین 4 درصد بود. باکتری های هالوتولرانت جدا شده متعلق به جنس های سودوموناس، فلاوباکتریم، میکروکوکوس و باسیلوس بودند که بیشترین تعداد متعلق به جنس سودوموناس با میانگین 72 درصد است. همچنین میزان کلیفرم های کل از کلیفرم های مدفوعی در دریاچه بیشتر بود. بررسی های آماری نشان می دهند که از نظر میانگین تعداد کلنی باکتری های هالوفیل و هالوتولرانت جدا شده، فقط در ایستگاههای طَشک و گُمبان با هم یکسان اند و اختلاف ایستگاه ده زیر با طشک و گمبان معنی دار است. همچنین با افزایش غلظت نمک و ph آب بر تعداد کلنی های هالوفیل افزوده ولی با افزایش میزان اکسیژن محلول از تعداد آنها کاسته می شود. در مورد باکتری های هالوتولرانت با افزایش غلظت نمک و ph آب از تعداد کلنی ها کاسته و با افزایش میزان اکسیژن محلول بر تعداد آنها افزوده می گردد. اثر افزایش غلظت نمک، ph و اکسیژن محلول بر تعداد کلیفرم های کل و مدفوعی، مانند هالوتولرانت ها می باشد.